Sophie Robbe de Vries

Oestergirl Sophie uitgelicht

Hoi, ik ben oestergirl Sophie, 22 jaar. Ik ben opgegroeid in Tarija in het zuiden van Bolivia. Na diverse reizen door verschillende landen besloten mijn ouders zich met hun 3 kinderen definitief te settelen in “Tarija la Linda” (in de volksmond “Tarija de schone”)Mijn ouders hadden er een kaal terrein gekocht net iets buiten de stad. Daar begonnen zij met het bouwen van hun huis, geholpen door Don Francisco een metselaar die nog steeds voor mijn vader werkt. In de loop van de jaren kwamen er nog 3 kinderen bij. Never a dull moment.

Iedere ochtend ging ik in uniform, met de schoolbus naar een Spaanse lokale school. Als we aan het einde van onze schooldag weer thuiskwamen kregen we nog een lesje Nederlands van juf mama. In Tarija woonden weinig Nederlandse mensen. Wij vormden met ons gezin van 8 de grote meerderheid. Elk jaar vierden we er Sinterklaas, daarbij had de Sint Amerigo ingeruild voor Melvin de muilezel. Met oud en nieuw bakte mijn moeder heerlijke oliebollen. Zo hielden we ver weg van ons koude kikkerlandje toch de Nederlandse gebruiken in stand.

Op mijn 15e besloot ik, in samenspraak met mijn ouders, naar Nederland te vertrekken om hier mijn middelbare school af te maken. De eindeloze middagen Nederlandse les kwamen goed van pas. Ik ging bij mijn oma in huis wonen en een jaar later voegde mijn zusje zich bij mij. De aansluiting met het Nederlandse schoolsysteem verliep, tegen alle verwachtingen in, goed en binnen 3 jaar kon ik mijn spulletjes pakken en aan een nieuw avontuur beginnen namelijk studeren in Rotterdam.

Op dit moment woon ik al weer vier jaar in Rotterdam. Als praeses van de R.V.S.V. heb ik een druk, leerzaam en “rijk” studentenleven. Daarnaast  werk ik al ruim 3 jaar bij de Oestercompagnie als oestergirl. Ik werk er met heel veel plezier en ben trots dat ik bij dit mooie bedrijf mag werken. Ik heb een passie voor reizen, die mij  toch een beetje met de paplepel is in gegoten. Maar mijn werkzaamheden bij de Oestercompagnie zijn zo leuk dat ik er mijn passie mee kan stillen. Echter, mocht de Oestercompagnie ooit ook richting Zuid-Amerika haar oesters gaan verkopen dan sta ik als eerste oestergirl in de rij om dit te mogen doen!

Deel dit bericht

Facebook
Twitter
LinkedIn

Laatste nieuws

Dieke en Veerle. Twee oestermeisjes

Oesters eten werkt aanstekelijk!

Het oestermeisje is een waardevolle en blijmoedige aanvulling op partijen, evenementen, beurzen, verjaardagen en andere feestelijke gelegenheden. Met professionele behendigheid kraakt ze