De man pakt de oester van mij aan, zijn vingers en handen zijn versierd met zwarte tribals
Er geeft maar weinig zo veel voldoening als iemand kennis laten maken met oesters. De dag dat ik naar een partij ga lijkt dan ook in het teken te staan van schelpen. Het begint thuis al wanneer ik mijn tas inpak, nieuwsgierig naar wat de dag gaat brengen. Op ons kantoor in Rotterdam haal ik de oesters op, ik stapel de mandjes keurig op in mijn koelboxen. De locatie van het feest waar ik ben uitgenodigd is een eiland in het Veluwemeer.
Een imposante sloep haalt me op de afgesproken plek op en met de schipper vaar ik het eiland tegemoet, waar tenten worden opgebouwd en het kampvuur wordt aangestoken. Wanneer de gasten aankomen verwelkom ik hen met een verse oester, ze zijn gisteren geoogst in Zeeland. De rest van de avond laat ik de gasten genieten of laat ik ze kennis maken met onze passie voor oesters.
“Dit is eigenlijk best lekker”, zegt een robuuste man met grote blauwe ogen en zijn armen vol tatoeages. Ik pak een oester, draai de bolle kant naar onderen en beweeg mijn oestermes dusdanig dat ik een kleine opening creëer. In een vloeiende beweging glijdt mijn mes van het bovenste deel van de schelp richting het scharnier en hop, de oester is open. Geen tijd te verliezen! Ik maal een beetje versgemalen peper en sprenkel wat druppels citroensap op de oester. De man pakt de oester van mij aan, zijn vingers en handen zijn versierd met zwarte tribals. “Wat proef je?” Vraag ik hem. “De zee, zout, hoe noemen jullie dat? Ziltig? Nee toch niet als de zee, maar als een wandeling langs het strand”.
De rest van de avond begeef ik me onder de groep met feestende mensen, ieder met een andere reactie op de oesters die ik mee heb gebracht. Af en toe merk ik dat de man met de blauwe ogen me met zijn blik volgt (of eigenlijk mijn emmer met oesters). Terwijl ik hem nog een oester geef, overtuigt hij zijn collega’s er ook één te proberen.
Op de boot terug naar de kust kijk ik nog een keer naar het eiland, het kampvuur heeft indrukwekkende vormen aangenomen. Wat een leuke, diverse groep met gasten was dit en wat werden de oesters goed ontvangen. Ik ben nu al benieuwd naar mijn volgende klus als oestermeisje.
