De veelzijdigheid van een oester blijkt uit het feit dat ze in staat is parels te maken. Je mag jezelf een geluksvogel noemen als je er eentje vindt. De parel is kostbaar en wordt gebruikt als sieraad, maar hoe ontstaat nou eigenlijk het cadeautje van de zee? De oester creëert een parel als er een extern element binnendringt. Dit kan bijvoorbeeld zand, een stukje schelp of een diertje zijn. Om zichzelf te beschermen maakt de oester kleine laagjes parelmoer aan. Al die laagjes vormen uiteindelijk een glanzend bolletje. De natuur bepaalt de vorm en de kleur. Hoe ronder de parel is, hoe hoger de waarde zal zijn. Ditzelfde geldt voor de kleur, grootte, glans en structuur van het parelmoer.
De pareloester komt niet in Nederland voor omdat het water hier te koud is. Vanaf de 20e eeuw worden pareloesters gekweekt. Hierbij worden stukjes schelp geïnjecteerd in de oesters. Door deze parelbedrijven is de parel minder zeldzaam geworden. Het kweekproces duurt ongeveer drie tot vier jaar. Het verschil tussen een echt parel en een gekweekte parel is nauwelijks te herkennen. Via de gekweekte manier is het bolletje vaak wat ronder. Echt parels hebben sneller de vorm van een traan of hartje.
In slechts 1 op de 15.000 oesters zit een parel. Als je een parel in je oester treft, is dat zeker uniek!
